Dag 1: Selamat tahun baru!
Door: Edwin
Blijf op de hoogte en volg Edwin
03 Januari 2010 | Indonesië, Batavia
Selamat tahun baru/Gelukkig Nieuwjaar voor iedereen!
Wat een wereld van verschil. Op het moment van schrijven is iedereen in Nederland feest aan het vieren in de kou en is er overal het geknal van vuurwerk te horen en ik zit met zo’n 30 �C op het balkon te luisteren naar de oceaan en allemaal vogeltjes.
Hele aparte gewaarwording en moeilijk voor te stellen voor zowel mij als jullie.
Jan en Elly liggen nog lekker te slapen. Die momenten heb ik gister al een paar keer gepakt.
Goed ik zal even wat over gister vertellen. Het laatste stukje vlucht vanaf Kuala Lumpur naar Denpasar was zo voorbij en eindelijk kwamen we dan, na een reis van zo’n 14 uur weer aan in Indonesië! Ieder nadeel heeft ook weer z’n voordeel. Omdat Elly in de rolstoel zit hoefden we nergens in lange rijen te wachten en werden we door het personeel van Malasya Airlines langs alle wachtrijen geleid. Buiten aangekomen werden we opgewacht door Podol, de chauffeur van de bungalow.
In 9 maanden tijd is er weinig veranderd dus Jan en Edwin haalde onderweg meteen een aantal herinneringen op. Plots stopte Podol, hij zei dat hij vuurwerk voor z’n zoontje moest kopen. Langs de weg zat een man met wat vuurpijlen, Romeinse kaarsen in allerlei soorten en maten en wat ander vuurwerk. We konden het natuurlijk niet laten en kochten 3 van de grootste Romeinse kaarsen.
Na zo’n 3 uur rijden kwamen we dan eindelijk aan in Candi Dasa. Eindelijk konden we dan relaxen. Het is een mooi en klein complex van 10 bungalows direct aan de oceaan. Er zit een klein zwembadje bij waar je lekker in kan dompelen en daarna lekker de oceaan in kan gaan. Direct aan de oceaan gelegen is ook het restaurantje met terras.
Hier gingen we meteen genieten van een lekkere maaltijd en een welkomst drankje.
Na het eten trok ik meteen de zwembroek aan en dook het zwembad in om vervolgens kennis te maken met de oceaan. Het blijft apart zo’n lauwwarme oceaan! Vanwege het tijdsverschil en toch wel vermoeiende reis namen we alle 3 ons rust en zijn toen even gaan slapen.
In het restaurant was ter ere van de jaarwisseling een feest. Je kon daar onbeperkt gebruik maken van een heerlijk buffet met onder andere big van het spit! Hmm
Op de landtong naast ons verzamelde zich de plaatselijke bevolking en werd al een hoop vuurwerk afgestoken. Samen met het personeel en andere gasten telden we dan vlak voor 12 uur af. Om 12 uur barste het vuurwerk los! Zo super apart. Je bent oud en nieuw in de kou altijd gewend met een hoop keihard geknal en nu ben je aan de andere kant van de wereld in de warmte en sta je aan de rand van de oceaan Romeinse kaarsen af te schieten. De muziek ging hard aan en er werd even flink gefeest. Rond 1 uur was de rust alweer wedergekeerd en zochten wij ons bed op.
Vandaag gaan we het rustig aan doen, lekker zwemmen, relaxen en bijkomen van de reis. Het is fijn om weer terug te zijn! Ik ga eventjes een duik nemen en meld me snel weer!
Groetjes Jan, Elly en Edwin
Wat een wereld van verschil. Op het moment van schrijven is iedereen in Nederland feest aan het vieren in de kou en is er overal het geknal van vuurwerk te horen en ik zit met zo’n 30 �C op het balkon te luisteren naar de oceaan en allemaal vogeltjes.
Hele aparte gewaarwording en moeilijk voor te stellen voor zowel mij als jullie.
Jan en Elly liggen nog lekker te slapen. Die momenten heb ik gister al een paar keer gepakt.
Goed ik zal even wat over gister vertellen. Het laatste stukje vlucht vanaf Kuala Lumpur naar Denpasar was zo voorbij en eindelijk kwamen we dan, na een reis van zo’n 14 uur weer aan in Indonesië! Ieder nadeel heeft ook weer z’n voordeel. Omdat Elly in de rolstoel zit hoefden we nergens in lange rijen te wachten en werden we door het personeel van Malasya Airlines langs alle wachtrijen geleid. Buiten aangekomen werden we opgewacht door Podol, de chauffeur van de bungalow.
In 9 maanden tijd is er weinig veranderd dus Jan en Edwin haalde onderweg meteen een aantal herinneringen op. Plots stopte Podol, hij zei dat hij vuurwerk voor z’n zoontje moest kopen. Langs de weg zat een man met wat vuurpijlen, Romeinse kaarsen in allerlei soorten en maten en wat ander vuurwerk. We konden het natuurlijk niet laten en kochten 3 van de grootste Romeinse kaarsen.
Na zo’n 3 uur rijden kwamen we dan eindelijk aan in Candi Dasa. Eindelijk konden we dan relaxen. Het is een mooi en klein complex van 10 bungalows direct aan de oceaan. Er zit een klein zwembadje bij waar je lekker in kan dompelen en daarna lekker de oceaan in kan gaan. Direct aan de oceaan gelegen is ook het restaurantje met terras.
Hier gingen we meteen genieten van een lekkere maaltijd en een welkomst drankje.
Na het eten trok ik meteen de zwembroek aan en dook het zwembad in om vervolgens kennis te maken met de oceaan. Het blijft apart zo’n lauwwarme oceaan! Vanwege het tijdsverschil en toch wel vermoeiende reis namen we alle 3 ons rust en zijn toen even gaan slapen.
In het restaurant was ter ere van de jaarwisseling een feest. Je kon daar onbeperkt gebruik maken van een heerlijk buffet met onder andere big van het spit! Hmm
Op de landtong naast ons verzamelde zich de plaatselijke bevolking en werd al een hoop vuurwerk afgestoken. Samen met het personeel en andere gasten telden we dan vlak voor 12 uur af. Om 12 uur barste het vuurwerk los! Zo super apart. Je bent oud en nieuw in de kou altijd gewend met een hoop keihard geknal en nu ben je aan de andere kant van de wereld in de warmte en sta je aan de rand van de oceaan Romeinse kaarsen af te schieten. De muziek ging hard aan en er werd even flink gefeest. Rond 1 uur was de rust alweer wedergekeerd en zochten wij ons bed op.
Vandaag gaan we het rustig aan doen, lekker zwemmen, relaxen en bijkomen van de reis. Het is fijn om weer terug te zijn! Ik ga eventjes een duik nemen en meld me snel weer!
Groetjes Jan, Elly en Edwin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
