Dag 7: Batavia

Vandaag de eerste hele dag in Jakarta.
Na een nacht lekker slapen werden we fit wakker. Eerst even lekker ontbeten in het restaurant. Lekkere bami hadden ze daar en een lekker Amerikaans ontbijt.

Daarna zijn we op pad gegaan. Natuurlijk eerst even naar de overkant toe een bakkie gedaan bij Starbucks. Erg grappig om te zien dat we de enigen zonder laptop waren. Iedereen zat wel met een laptop aan tafel. De prijzen waren gewoon Europees.

Na een lekkere bak koffie en een chocolade truffeltaart zijn we gaan lopen, we hadden ons iets verkeken in de afstand en besloten toch maar de bus te pakken. De bussen zijn erg modern. In de mega drukke stad zijn overal busbanen en je hebt dan een ticketbalie en dan loop je een soort van perron waar een deur op uit komt, waar de bus precies voor stopt. De bussen komen om de 2 minuten ofzo. Na een kort tochtje kwamen we aan bij het Centraal station van Jakarta, waar het Koloniale Museum vlakbij in de buurt zit.

We hebben toen een bezoek gebracht aan het museum waar veel dingen uit de VOC tijd te zien waren, vooral meubilair, geschenken en schilderijen over die tijd. Best wel interessant. We zijn daarna door oud Batavia heen gelopen en langs het kanaal waar vroeger alle schepen over binnen kwamen, dit kanaal is nu veranderd in smerig stinkend riool.

De gedachte dat er tot een 100 jaar geleden op die plek allemaal Nederlanders rondliepen en werkten was heel apart. We hebben daarna een taxi gepakt naar de oude haven. Maar daar was weinig te zien, dus heeft de taxichauffeur ons afgezet bij het Nationale Monument.

3.500 Rp kostte de entree daar, via een aantal gangen kwam je uit bij een museum waar in de kelder in een soort van vitrines de hele geschiedenis van Indonesië weer gegeven werd. Dit was erg mooi gemaakt met poppen en schilderingen.

We liepen toen naar boven toe, want we wilden naar de top toe, maar een medewerker kwam naar ons toe dat we nog ergens anders naar binnen moesten omdat we dat moesten zien.

Dit was een ruimte die om het monument gebouwd was. En op het monument zelf waren 3 afbeeldingen in puur goud. Het wapen van Indonesië, De landkaart van Indonesië en de onafhankelijkheids verklaring van Soekarno.
Ook was er een deur naar een ruimte, waarin achter een deur van goud de officiële brief van de onafhankelijkheids verklaring zat.
De man opende deze speciaal voor ons en we mochten erbij op de foto.

Hij bracht ons daarna naar boven waar we een grote rij naar de lift aantroffen. De rij was zo enorm groot dat de wachttijd 2 uur was. Maar toen werd wel duidelijk dat alles eigenlijk te koop is in dit land. Hij vertelde dat hij mogelijk de bewaker bij de lift zo ver kon krijgen voor een beetje geld dat we dan vooraan mochten kruipen. Haha best wel asociaal eigenlijk maar we wilden erg graag naar boven. Voor 5 euro en 20.000 Rp mochten we uiteindelijk voor kruipen en konden met de lift naar boven toe.

Boven gekomen was het echt prachtig! Wat een super grote stad! Met veel moderne gebouwen en echt overal waar je keek was bebouwing. We hebben er echt zeker een uur gestaan en gekeken en foto's gemaakt.

De wachtrij bij de lift naar beneden werd steeds groter dus zijn we maar in de rij gaan staan. Beneden hebben we nog wat foto's gemaakt en zijn toen weer terug naar het hotel gaan lopen.

Eindelijk in het hotel terug hebben we ons opgefrist en zijn we gaan eten in het restaurant. We hebben lekker japans gegeten. We kregen varkensvlees met paneermeel, wat beetje op schnitzel leek, soep, rijst, groentes en nog veel meer.
Dit moest je natuurlijk met stokjes eten, maar een van de bediendes zag meteen dat Jan er niet mee overweg kon dus kreeg hij mes en vork haha.
Het was echt super lekker!

Nu zijn we even aan het internetten en gaan straks nog even het centrum in wat lekkers te eten halen.

Wat wel op valt is dat Edwin net een filmster lijkt hier. Zoveel word er naar hem gelachen en gezwaaid en geroepen en worden er foto's van hem gemaakt of willen ze met hem op de foto. Erg grappig.

Maar niet vreemd natuurlijk want zo'n knappe blonde gozer zien ze natuurlijk niet vaak hier haha ;)

Ook wel grappig is dat hij bijna overal de grootste is en mensen echt tegen hem op kijken.

Morgen gaan we naar de Bogor tuinen, laten we ons rondrijden door een taxi chauffeur en gaan een bezoekje brengen aan het grootste winkelcentrum van Azië.

ps. 1000 rupia is 0,06 euro. Dus reken alles maar uit.

Oja de teksten bij de foto's en de foto's van vandaag komen met de tijd, we hebben namelijk geen internet op de kamer en zitten in de lobby. Vandaar dat deze even op zich laten wachten!

Tot morgen!!

Groetjes Jan en Edwin